Talent to takie dziwne coś. Nie wiadomo skąd się bierze, nie wiadomo jak działa, ale wiadomo do czego służy! Człowiek obdarzony talentem w dziedzinie, którą się zajmuje jest świetny! Nie tylko wie i umie, ale rozwija się, jest na bieżąco i przoduje. Ma jakiś mistyczny dar, który zadziwia i pozwala osiągnąć w danej dziedzinie znacznie więcej niż inni – choćby przeczytali wszystko i zdali wszystkie możliwe egzaminy!
Przekonanie, że można się wszystkiego nauczyć jest złudne! Bez talentu można co najwyżej być przeciętnym!
Jest kilka teorii, które próbują systematyzować pojęcia, typy i formy… Praktyczny kłopot wyraża się jednak postępującym zatracaniem zdolności do wykorzystania talentów. System edukacyjny celuje w inne wartości, polityka lubi pokorę i podporządkowanie, a talenty kolejnego pokolenia po prostu marnują się..!
Ślepi – mogą nie widzieć, lękliwi – celowo nie zauważać, ale odpowiedzialni za przyszłość zbiorowości powinni jednak mieć świadomość, że postęp w każdej dziedzinie wymaga kroku naprzód, a nie dreptania w miejscu czy duchów przeszłości!